آرایش کردن پدیده‌ای است که تقریباً در جامعه جهانی بسیار محبوب است. به نظر می‌رسد گذشتگان ما برای مدت بسیار طولانی از آرایش کردن استفاده کرد‌ه‌اند. نکته جالب این است که باید گفت هیچ کس آرایش را اختراع نکرد، زیرا می‌توان تاریخچه آرایش کردن را در اولین سلسله مصریان باستان ردیابی کرد و اولین نمونه‌های آرایش کردن در 4000 قبل از میلاد ثبت شده است. همچنین برخی از منابع در کتاب تورات و انجیل، به ویژه در عصر جدید، درباره آرایش کردن توضیح داده‌اند.
در ادامه این مقاله، به جزئیات دنیای آرایش مصر باستان سفر خواهیم کرد و چگونگی شروع آرایش کردن در آمریکا، اولین برند آرایشی در ایالات متحده و ثبت اختراع برای کسانی که لوازم آرایشی جدید دارند، می‌پردازیم.
تاریخچه مختصری از آرایش کردن و زمان استفاده از آن
آرایش کردن برای اولین بار توسط مردان و زنان در مصر باستان از 4000 سال قبل از میلاد شروع شد، در آن زمان برای آرایش کردن از انواع چیزها استفاده می‌شد. در در آن زمان این موارد فقط محصولات مرتبط با زیبایی نبودند، بلکه با معنویت، سلامتی و موقعیت اجتماعی افراد نیز مرتبط بودند.
به طور گسترده‌ای پذیرفته شده است که مردان و زنان مصر باستان در زمان خود بسیار نوآور بودند. آنها انواع ترکیبات آرایشی را برای ایجاد آرایش و هنر بدن خود آزمایش کردند.
به عنوان مثال، استفاده از کبریت سوخته روشی ابداعی برای فرم دادن به ابروها بود.
برخلاف الگوی امروزی علاقه مندان به آرایش، مردان و زنان مصری از خاک رس قرمز و اخرای ساخته شده از چربی حیوانی برای لب‌های خود، از سرمه ساخته شده از بادام سوخته، سنگ معدن مس و سرب برای چشم خود استفاده می‌کردند. همچنین شواهدی مبنی بر استفاده فراوان از نارنگی وجود دارد که ماده‌ای برای پوستی انعطاف پذیر و بدون چین و چروک بود.
در آن زمان افراد دارای موقعیت سلطنتی و به طور کلی طبقه بالا، با استفاده از روش‌های آرایشی که امروزه احتمالاً نسبتاً نا مطمئن و پیش پا افتاده تلقی می‌شوند، تمایل به آرایش افراطی داشتند.
آرایش کردن در دین برای گذشتگان
در زمان باور این بود که آرایش کردن شما را به خدایان نزدیک می‌کند و چشم‌ها بیشترین اهمیت را دارند. به عنوان مثال، استفاده از سرمه در اطراف چشم برای محافظت از ارواح شیطانی، به ویژه چشم شیطان یکی از اعتقادات مردم آن زمان بود.
اندازه و شکل پالت‌های آرایش و شیشه‌های سنگ تراشی در مصر باستان قابل توجه بود. به عنوان مثال، ظروف ماهی شکل برای مصریان نسبتاً معنی داشت، زیرا ماهی نماد مهمی از باروری بود. همچنین سلامت ماندن نیز بخش مهم استفاده از آرایش در آن زمان بود.
از آنجایی که مصریان در آب و هوای بسیار گرم و خشک زندگی می‌کردند، باید از پوست خود در برابر عوامل محیطی محافظت می‌کردند. استفاده از کرم‌ها و روغن‌های ساخته شده از چربی‌های حیوانی یکی از راه‌های اطمینان از خشک نشدن یا ترک‌دار نشدن پوست آنها در گرما بود.
تاریخچه آرایش کردن در دوران روم
رومی‌ها راه مصریان باستان را دنبال کردند و به ویژه آنهایی که در طبقات بالا بودند، از پودرهای رنگارنگ برای ایجاد رژگونه برای گونه‌های خود استفاده می‌کردند و لب‌های خود را به روشی مشابه رنگ می‌کردند.
با این حال اگر در مراحل میانی تا اواخر امپراتوری روم زندگی می‌کردید، به طور گسترده پذیرفته شده بود که آرایش رنگارنگ فقط برای روسپی‌ها یا زنان طبقه پایین است. یک زن معمولی رومی برای زیباتر شدن پوست رنگ پریده خود که در آن زمان بسیار رایج بود، از پودر روشن کننده روی صورت خود استفاده می‌کرد.
گفتنی است که در زمان روم باستان انزجار گسترده‌ای نسبت به چنین زیباسازی آشکار پوست وجود داشت. در عوض تاکید بیشتری بر سلامت و بهداشت صورت گرفته بود. بسیاری از مردم آن زمان از محصولات مراقبت از پوست برای افزایش زیبایی طبیعی خود استفاده می‌کردند.
واقعیت جذاب: رومی‌ها از معجونی به نام قطره بلادونا استفاده می‌کردند که برای بزرگتر نشان دادن مردمک‌ها استفاده می‌شد. متاسفانه قطره بلادونا برای انسان سمی است، بنابراین پس از مدتی این عمل متوقف شد.
آرایش کردن در قرون وسطی
قرون وسطی زمان تغییرات قابل توجهی برای دنیای آرایش بود. زیبایی ایده آل برای زنان حتی طبقه پایین‌تر شد. معمولاً طبقات بالای جامعه و اعضای خانواده سلطنتی از رنگ غیرطبیعی‌تری برای دستیابی به صورت و گردن کاملاً سفید استفاده می‌کردند.
آنها اغلب از مخلوط سرولین و سرکه برای ایجاد این ظاهر استفاده می‌کردند و به عنوان یک زیرسازی کامل پوست گزینه مناسبی بود. نمونه بارز این آرایش، الیزابت اول انگلستان است که در طول زندگی خود از سرولین کرده است.
در این دوره بار دیگر اکثر زنان به طور کامل مفهوم آرایش رنگارنگ را کنار گذاشتند. فقط زنان طبقه پایین و روسپی‌ها معمولاً آرایش روشن‌تری می‌کردند، به استثنای سرخ کردن لب‌ها برای طبقه متوسط که از محبوب‌ترین اعمال آرایشی در آن زمان بود.
تاریخچه آرایش در آمریکا
اگرچه مفهوم آرایش برای مدت طولانی در آمریکا وجود داشت، اما هرگز به طور رسمی یک صنعت نبود تا زمانی که فلورانس گراهام ( الیزابت آردن ) وارد صحنه شد.
الیزابت آردن مردم آمریکای شمالی را با دنیای آرایش چشم آشنا کرد. پس از نقل مکان به نیویورک در سال 1910 ، الیزابت آردن سالن آرایش خود را در یکی از خیابان‌های این شهر احداث کرد، سالنی که صنعت آرایش از آنجا شکوفا شد.
او با کار در کنار یک شیمیدان حرفه‌ای، خطی از تونیک‌های پوست، کرم پودر، محصولات چشم و کرم‌های نرم کننده ایجاد کرد که در نهایت استانداردهای بین المللی را برای آرایش در آینده ایجاد کرد.
در سال 1966 او به ثروتمندترین کارآفرینی تبدیل شد که تا به حال در صحنه آرایش و بهداشتی جهان وجود داشته است. همچنین دکترا و لژیون افتخاری فرانسه را دریافت کرد و با توجه به این واقعیت که او چهره آرایش زنان در سراسر جهان را تغییر داد، مطمئناً شایسته این عنوان بود.
با این حال باید گفت او همیشه آنقدر موفق نبود تا زمانی که برندهای لوازم آرایش خود را به دنیا معرفی کرد.
عصر جدید گرایش‌های آرایشی (۱۸۰۰ تا ۲۰۲۱)
برای زنان در آمریکا، آرایش چشم به صورت محدود تا اوایل 1900 استفاده می‌شد. آرایش کردن بیشتر در خانه و توسط افراد با استفاده از مجلات و توصیه‌های دوستانه و بستگان انجام می‌شد و ظاهر طبیعی به عنوان یک رسم در آن زمان تایید شده بود.
از قرن 18 تا اوایل دهه 1900، هم مردان و هم زنان از آرایش کردن در طبقات بالای جامعه استفاده می‌کردند. با گذشت زمان، در حالی که آرایش‌های رنگارنگ و قابل مشاهده نسبتاً محبوب نشدند، روشن شدن پوست و کاهش لکه‌های پوستی بیشتر شد.
در پایان دهه 1800، برخی از زنان شروع به تولید و فروش محصولات آرایش خانگی خود کردند و احتمالا از یک سیستم خاص فروش محصولات خود به زنان دیگر در فرآیندهای توزیع گسترده استفاده می‌کردند.
امروزه گرایش‌های آرایشی مختلفی در سرتاسر جهان وجود دارد که صنعت آرایش یکی از بزرگترین صنایع امروزی ما را تشکیل می‌دهد.
واقعیت جالب: در سال 2020 ، ارزش صنعت آرایشی بیش از 277 میلیارد دلار تخمین زده شده که نشان می‌دهد این بخش چقدر مورد اهمیت قرار گرفته و چقدر از مصریان باستان فاصله گرفته است.
حقایق جالب در مورد آرایش کردن در گذشته
در حالی که این ممکن است بسیار عجیب به نظر برسد اما بسیاری از زنان مصری باستان، تا بیزانس، سوسک‌ها را خرد می‌کردند تا رژ لب قرمز درست کنند. این عملی بود که به طور گسترده توسط زنان طبقه بالا استفاده می‌شد و پالت‌های آرایش آنها شامل یک دستگاه آسیاب فقط برای این منظور بوده است.
واقعیت جالب دیگر این است که در گذشته رژ لب قرمز در ابتدا به عنوان نمادی از رهایی سرکوب در نظر گرفته می‌شد. زنان اغلب برای مردان از رژ لب به عنوان یک پرخاشگر استفاده می‌کردند. در واقع استفاده از لوازم آرایشی در گذشته به فمینیسم کمک کرد تا قدرت بیشتری پیدا کند.
اولین برند آرایشی جهان که اختراع شد چه بود؟
Shiseido اولین بار در توکیو معرفی شد و اولین برند آرایشی در جهان بود که از یک داروخانه راه اندازی شد و به مراقبت از پوست برای مردان و زنان اختصاص داشت. اگرچه آرایش کردن قرن‌هاست که وجود داشته است، اما این اولین برند شناخته شده تا سال 1888 در صحنه بود.
جالب اینجاست که Shiseido اولین خمیر دندان ژاپنی را هم نیز ایجاد کرده است. این شرکت در حال حاضر پنجمین شرکت بزرگ لوازم آرایشی در سراسر جهان است و حتی اولین شرکتی بود که آموزش‌های زیبایی را هم راه‌اندازی کرد.
در ایالات متحده، بدون شک اولین برند شناخته شده الیزابت آردن بود که در سال 1910 تأسیس شد. سپس Estée Lauder ، که در سال 1946 تأسیس شد و La Mer در دهه 1950 آمدند.
پس از تاسیس بزرگترین برندهای آرایشی، برندهای بیشتری به صحنه آمدند. نه تنها در آمریکا، بلکه هر کشوری در جهان می‌خواست از روند رو به رشد صنعت آرایشی استفاده کند.
نتیجه‌گیری
تاریخچه آرایش کردن از گذشته تا به امروز راه طولانی را پیموده است و بیش از 7000 سال است که وجود داشته است. ما امروزه چهره آرایش کردن را کاملاً تغییر داده‌ایم و برندها به طور مداوم در طول زمان در حال تغییر هستند.
از مصریان باستان و رومی‌ها، تا ایرانی‌ها و بیزانسی‌ها، تا فلورانس گراهام و تولد برندسازی لوازم آرایش در آمریکای شمالی، آرایش کردن بخش مهمی از وجود انسان در تمام دوران بوده است.
